Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
عَنْ جَابِرٍ رَضِي اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِبِلَالٍ: يَا بِلَالُ، إِذَا أَذَّنْتَ فَتَرَسَّلْ فِي أَذَانِكَ، وَإِذَا أَقَمْتَ فَاحْدُرْ، وَاجْعَلْ بَيْنَ أَذَانِكَ وَإِقَامَتِكَ قَدْرَ مَا يَفْرُغُ الْآكِلُ مِنْ أَكْلِهِ، وَالشَّارِبُ مِنْ شُرْبِهِ، وَالْمُعْتَصِرُ إِذَا دَخَلَ لِقَضَاءِ حَاجَتِهِ. رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ.
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам Билолга:
«Эй Билол, қачон азон айтсанг, азонингни шошилмай, чўзиб айт. Қачон иқомат айтсанг, тезлаб айт. Азонинг билан иқоматинг орасида таом еювчи таомидан, шароб ичувчи шаробидан, қистаниб қолган қазои ҳожатдан фориғ бўлгунича вақт қўй», деганлар».
Термизий ривоят қилган.
Шарҳ: Ушбу ҳадисдан олинадиган фойдалар:
1. Азонни шошилмай, сўзларни дона-дона, аниқ қилиб ва чўзиб айтиш кераклиги.
2. Иқоматни тезлаб айтиш кераклиги.
3. Азон билан иқомат ўртасида азонни эшитган одам зарур ҳожатини битириб, таҳорат қилиб, етиб келгунича вақт бўлиши зарурлиги. Бироқ шом намозида бевосита азондан кейин иқомат айтиш жорий бўлган.