Маккада нозил бўлган. 28 оятдан иборат.
Ушбу сураи кариманинг биринчи оятидаги «жин» сўзи унга ном бўлиб қолгандир.
Бу сурада Ислом ақийдаси асосларидан бўлган якка илоҳлик, пайғамбарлик, ўлгандан сўнг қайта тирилиш, бу дунёда қилган амалига яраша охиратда жазо ёки мукофот олиш каби масалалар акс этган. Сурада асосан жин ҳақидаги маълумотлар зикр қилинади. Шу сабабли ҳам у Жин сураси деб номланган. Оятларда жинларга хос ишлар – уларнинг Қуръон тиловатини эшитишлари, иймонга келишлари, уларга хос ажойиб хислатлар, мисол учун, фаришталардан беркиниб, яширинча осмон хабарларини тинглашлари, уларга қарата учқун отилиши, баъзи ғайбий сирлардан хабардор бўлишлари ва бошқа ҳолатлар ҳақида хабар қилинади..
Сураи карима бир гуруҳ жинларнинг Қуръон тинглаганлари, ундан таъсирланиб, иймонга келганлари ва ўз қавмларини ҳам иймонга чақиришлари билан бошланади.
Сўнгра жинларнинг Аллоҳ таолони улуғлашлари, поклашлари, ёлғиз Ўзига ибодат қилишлари ва «Аллоҳнинг боласи бор», деганларни эси паст санаганликлари ҳақида зикр қилинади.
Кейин жинларнинг осмон хабарларига яширинча қулоқ осишлари, осмонни қоровул фаришталар ўраб олганлиги, Муҳаммад алайҳиссалом пайғамбар бўлганларидан сўнг улар осмонга чиққанларида, уларга қарата учқунлар отила бошлагани ва жинларнинг бу ажиб ўзгаришдан таажжубланиб юргани, жинларнинг иккига – мўминларга ва кофирларга бўлиниши, бу икки гуруҳ оқибатининг баёнлари келади.
Набий алайҳиссаломнинг даъватлари, ул зоти бобаракот Қуръон тиловат қилаётганларида, жинларнинг келиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг атрофларини ўраб олиб, Қуръон ўқишларини тинглашлари ҳам, Набий алайҳиссаломга, Аллоҳ таолога бўйсуниш, ихлосни фақат Унинг Ўзигагина қилишга кўрсатма ҳам ушбу сурада нозил бўлган.
Ва, ниҳоят, сурада коинотдаги барча нарсаларни Аллоҳ таолонинг Ўзигина билиши баён қилинади.