Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
1. Тақво ҳимояга тайёргарликдир.
Вараъ шубҳани даф қилишдир.
2. Тақво сабаби аниқ нарсадир.
Вараъ сабаби гумон нарсадир.
3. Тақво инсоннинг ўзи сақланаётган нарсадан ҳазир бўлишидан иборат бўлиб, у ила инсон ва унинг ёмон кўрган нарсаси орасида тўсиқ ҳосил бўлади.
Вараъ эса оқибати нима бўлиши гумон бўлган нарсадан нафснинг жудо бўлишидир.
«Вараъ» сўзи араб тилида «бир нарсадан ўзини тийиш ва тортиниш», «хижолат бўлиш» маъносини билдиради.
Уламолар «вараъ»нинг истилоҳий маъноси ҳақида бир-бирини тўлдирувчи бир неча таърифларни айтганлар.
Муновий: «Вараъ сени шубҳага солган нарсани тарк қилмоғинг, айб бўладиган нарсани рад қилмоғинг ҳамда энг ишончлисини олиб, нафсни машаққатга солмоғингдир», деган.
Баъзилар: «Таом ва либосга назар солиб, шубҳаси борини тарк қилмоқдир», дейишган.
Яна бир қавлга биноан: «У шубҳали нарсалардан четда бўлиб, хатарли нарсаларни муроқаба қилишдир».
Роғиб: «Вараъ дунё матоҳларини олишга шошилишни тарк қилишдир», деган.
Вараъ ҳаром ва макруҳ нарсалардан бўлади, вожиб ва мустаҳаблардан эмас.
Руҳий тарбия» китобининг 2-жузи асосида тайёрланди
Ушбу китоб Ўзбекистон Республикаси Дин ишлари бўйича қўмитанинг 2021 йил 14 апрелдаги 03-07/2439-рақамли хулосаси асосида чоп этилган.