Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
«Закот» сўзи луғатда «поклик» ва «ўсиш» маъноларини билдиради.
Шаръий истилоҳда:
«Закот махсус молдан, махсус жузни махсус шахсга Аллоҳнинг розилиги учун шариатда тайин қилинганидек мулк қилиб беришдир».
Закот Қуръон оятлари ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатлари ила фарз бўлган.
Мусулмонлар барча асрларда ва ўлкаларда закотнинг фарзлигига ижмоъ қилишган, яъни бир овоздан: «Закот – фарз ибодат», деб айтишган.
Саҳобаи киромлар закотни бермай, уни ман қилганларга қарши иттифоқлик ила уруш қилганлар.
Ким закотнинг фарзлигини инкор қилса, кофир бўлади. У уч марта тавба қилишга чақирилади. Тавба қилса-қилди, бўлмаса, муртад сифатида ўлимга ҳукм қилинади.
Исломга янги киргани туфайли ёки чет жойларда жоҳил бўлиб ўсганлиги учун закотнинг фарзлигини инкор қилган одамга тушунтирилади, ўргатилади, дарҳол «кофир» деб ҳукм қилинмайди.
Закот ибодатини бажармаганлар учун бу дунё ва охиратда азоблар белгиланган.
«Ақоид илми ва унга боғлиқ масалалар» китобидан