Ақийда дарслари (184-дарс). Муҳаммад алайҳиссалом хотамул анбиёдирлар
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Бу ҳақда «Шарҳи «Ақийдатут Таҳовийя»да қуйидагилар келган:
«Ва албатта, у киши соллаллоҳу алайҳи васаллам анбиёларнинг охиргисидирлар».
Шарҳ: Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг пайғамбарликларидан кейин анбиёлар келиши охирлади, кесилди, тугади. У киши соллаллоҳу алайҳи васаллам пайғамбарлик қасрининг охирги ғиштидирлар. Аллоҳ таоло у киши соллаллоҳу алайҳи васаллам билан пайғамбарлик қасрини камолга етказиб, эшигини ёпди.
Далил:
«Лекин Аллоҳнинг Расули ва набийларнинг сўнггисидир»[1] ояти ва Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг қуйидаги ҳадисларидир:
1. «Менинг ва анбиёларнинг мисоли худди биноси гўзал бир қасрга ўхшайди. Унда бир ғишт ўрни тарк қилингандир. Бас, назар солувчилар уни айланиб кўриб, биносининг гўзаллигидан ажабланадилар. Фақат ҳалиги ғишт ўрнидан бошқа айб топа олмайдилар.
Бас, мен ўша ғиштнинг ўрнини тўлдирдим. Мен билан бино хотимасига етди, пайғамбарлар охирига етдилар».
Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.
2. «Албатта, менинг бир неча исмларим бор. Мен Муҳаммадман. Мен Аҳмадман. Мен ал-Моҳий – ўчирувчиман. Аллоҳ мен билан куфрни ўчиради. Мен ал-Хашр – тўпловчиман. Одамлар қадамим остида тўпланадилар. Мен ал-Оқибман».
Ал-Оқиб – ортдан келувчи – ундан кейин Набий келмайдиган зотдир.
Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.
3. «Албатта, келажакда менинг умматимда ўттизта каззоб бўлади. Ҳаммаси ўзини набий деб даъво қилади. Ҳолбуки, мен набийларнинг охиргисиман. Мендан кейин набий йўқдир».
«Сунний ақийдалар» китоби асосида тайёрланди
[1] Аҳзоб сураси, 40-оят.
© islom.uz 2003-2024.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
