Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Билингки, агар вожибул вужуднинг (яъни Аллоҳнинг) тавҳидига инкор қилиб бўлмайдиган ақлий далиллар қоим бўлган бўлса ҳам, шаръан вожиб бўлган, динда мўътабар бўлган ақийдани тўғрилашда бу далилларнинг фойдаси оздир. Чунки мазкур далилларнинг ёлғиз ўзлари, уларга нақлий далиллар қўшилмай туриб, файласуф ва мутакаллимлар наздидаги куллий бўлган вожибул вужуднинг ваҳдатига далолат қилади. Унда ақл эътиборидан муайянлик йўқ. Шунинг учун ҳам ақл уларнинг наздида Унинг (вожибул вужуднинг) кўп бўлишини жоиз қилади. Лекин у Аллоҳ юборган барча шариатлар даъват қилаётган Сонеъ, яъни Яратувчи бўла олмайди. Пайғамбарлар ва шариатлар даъват қилаётган Вожибул вужуд муайян шахс бўлиб, ақл ҳам, нақл ҳам Унинг кўп бўлишини ҳеч қандай йўл билан жоиз қилмайди. У Зот – Ундан ўзга илоҳ йўқ – Аллоҳ таолодир. («Хулосатул Маржоний ила шарҳил Ақоидил Жалолий», 2-жилд, 123-бет).
Ақийдатут Таҳовия шарҳининг талхийси» китобидан
Ушбу китоб Ўзбекистон Республикаси Вазирлар Маҳкамаси ҳузуридаги Дин ишлари бўйича қўмитанинг 2022 йил 5 октябрдаги 03-07/7619-рақамли хулосаси асосида чоп этилган.