Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Лекин шаклий ислом ва юзаки диндорлик эмас. Балки ҳақиқати ва жавҳарида диёнат бўлган ислом ечимдир. У илм, амал ва гўзал хулқлар исломидир. Озодлик, демократия ва ижтимоий адолат исломидир. Фикр ва иш исломидир.
Қурайш жоҳилияти Қора тошни ким кўтариб жойига қўйиши ҳақида тортишиб, жанжалли ва қирпичоқ бўлаёзганларида олдиларидан Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васаллам чиқиб қолдилар.
Шунда улар: «Соқолли Муҳаммад келди, демадилар. Балки амин, яъни омонатдор Муҳаммад келди», дейишди. (Чунки бу ерда мавзунинг асоси ва бошқалардан ортиқ кўрилиш сабаби - омонатдорлик эди).
Тўғри Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламга ҳар жабҳада эргашишимиз керак. Лекин фақат кўринишларининг ўзидагина тақлид қилишимиз мақсад учун етарли бўлмайди.
Омонатдорликларида, гўзал хулқларида, зийраклик, шижоат, олийжаноблик, ҳалимлик, меҳрибонлик, сабр, бардош ва иймонда у зотга тақлид қилиш масаланинг руҳи айнан шу ердадир.
Мустафо Маҳмуд