Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳасан Басрийдан ривоят қилинади: «Зиёд бир куни Ҳакам ибн Амрни Хуросонга жўнатди. Аллоҳ азза ва жалла уларга кўп ўлкаларни фатҳ қилишларини муяссар қилди, натижада кўплаб мол-мулкка эга бўлишди. Зиёд Ҳакам ибн Амрга мактуб жўнатди: «Мўминларнинг амири менга сариқ ва оқларни тозалашни буюриб, мактуб юборди. Одамлар орасида олтинни ҳам, кумушни ҳам тақсимламанглар». У шундай жавоб юборди: «Менга мўминлар амирининг мактубини эслатиб мактуб йўлладинг. Мен мўминлар амирининг мактубидан олдин Аллоҳнинг Китобини топган эдим. Аллоҳга қасамки, агар осмонлару ер бир банда устига қопланган бўлса ҳам, у тақво қилса, Аллоҳ унга нажот беради. Вассалому алайкум».
«Солиҳлар гулшани» китобидан