Ўлгунимча Аллоҳдан узоқлашмайман
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абдуллоҳ ибн Аҳмад ибн Ҳанбал айтади: «Отамнинг вафоти яқинлашди. У кишининг ёнларида ётардим. Қўлимда бир парча латта бор эди. Жон таслим этишлари оғирлашиб, кейин жим бўлиб қолдилар. Биз жони узилди деб ўйладик. Аммо бироздан сўнг ҳушларига келиб, «Ҳеч қачон, ҳеч қачон» деб, бир неча бор такрорладилар. «Нега ундай деяпсиз, отажон?» дедим. «Бирор нарсани тушундингми, ўғлим?» дедилар. «Йўқ», дедим. Отам шундай дедилар: «Аллоҳ лаънатлаган иблис ёнимда аламидан бармоғини тишлаб турибди, «Эй Аҳмад, мени эзиб юбординг», деяпти. Мен эса унга: «Ўлгунимча Аллоҳдан узоқлашмайман», дедим».
«Солиҳлар гулшани» китобидан
© islom.uz 2003-2024.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
