Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Савбондан ривоят қилинади:
«Икки киши ўзаро уришиб қолиб, уч кундан ортиқ гаплашмай юрса ва улардан бирига ўлим етса-ю, улар ўша ҳолатда бўлсалар, иккови ҳам ҳалокатга учрабди. Кимки қўшнисига зулм қилса, қаҳр кўрсатиб, қўшнисини кўчиб кетишга мажбур қилса, у албатта ҳалок бўлибди».
Шарҳ: Уришиб қолган икки шахсдан бири гапириб, иккинчиси гаплашмаса, ўша гаплашмагани ҳалокатга учрар экан.
Иккови ҳам душманликда бардавом бўлиб, бир-бирини кечирмай, узр сўрамай ўлиб кетса, иккови ҳам ҳалокатга учраб, дўзахга тушар экан.
Қўшнисига зулм қилиб, унга қаҳр кўрсатиб, кўчиб кетишига сабаб бўлган ёмон қўшни ҳам ҳалокатга учраши, қиёмат куни оқибати ниҳоятда ёмон бўлиши шубҳасиз экан.
Ушбу ҳадисдан олинадиган фойдалар:
1. Икки киши ўзаро уришиб қолганда уч кундан ортиқ гаплашмай юришлари мумкин эмаслиги.
2. Уришиб қолганлардан бири гапириб, бошқаси гапирмаса, гапирмагани ҳалокатга учраши.
3. Агар иккови ҳам бир-бирига гапирмай, гина сақлаб юриб вафот этса, иккови ҳам ҳалокатга учраши.
4. Қўшнисига зулм қилиб, қаҳр кўрсатиб, уни кўчиб кетишга мажбур қилган кимса албатта ҳалок бўлиши.
«Одоблар хазинаси» китобидан