Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ва улар: «Олов бизга фақат саноқли кунлардагина тегади», – дедилар. Сен: «Аллоҳнинг ҳузурида аҳд олдингизми? Зотан, Аллоҳ аҳдига ҳеч хилоф қилмас. Ёки Аллоҳга нисбатан билмайдиган нарсангизни гапиряпсизми?» – деб айт. Бақара 80.
Ҳамма балонинг боши шунда. Уларнинг бузуқ ақийдалари, хомхаёллари бўйича, нима қилсалар ҳам, қанча гуноҳ ишласалар ҳам дўзахга тушмайдилар ёки тушсалар ҳам, фақат саноқли кунларгагина тушадилар. Сўнгра жаннатга кирадилар. Шунинг учун улар ҳеч нарсадан қўрқмайдилар.
Хўш, улар бу гапни қаердан олдилар? Ёки бу ҳақда Аллоҳдан аҳду паймон олганларми? Дўзахга фақат саноқли кунларгагина тушиб, сўнгра жаннатга чиқишлари ҳақида уларга Аллоҳ ваъда берганми?
Ваъда берган бўлганида, шундай бўларди, чунки, шубҳасиз, Аллоҳ ҳеч аҳдига хилоф қилмайдиган Зотдир.
Ёки Аллоҳнинг номидан ўзлари билмаган нарсани гапиряптиларми?