Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади:
ﯮ ﯯ ﯰ ﯱ ﯲ ﯳ ﯴ ﯵ ﯶ ﯷ
«Бас, уларни ердан қўзғатиб, чиқармоқчи бўлди. Шунда уни ва у билан бирга бўлганларни жамлаб, ғарқ қилдик» (Исро сураси, 103-оят).
Фиръавн Мусо алайҳиссаломни ва у кишининг қавмлари Бану Исроилни Миср еридан қўзғатиб, чиқармоқчи бўлди. Шунда Аллоҳ таоло Фиръавнни ва унинг қавмини жамлаб, денгизга ғарқ қилди. Ҳаммалари ҳалок бўлдилар.
ﯸ ﯹ ﯺ ﯻ ﯼ ﯽ ﯾ ﯿ ﰀ ﰁ ﰂ ﰃ ﰄ ﰅ ﰆ
«У(Фиръавн)дан сўнг Бану Исроилга: «Мана шу ерни маскан тутинглар. Бас, охират ваъдаси келган чоғида, ҳаммангизни тўплаб, келтирамиз», – дедик» (Исро сураси, 104-оят).
Фиръавн ва унинг қавми ҳалок бўлди. Қилмишларига яраша жазоларини олдилар. Аммо ораларингизда турли гаплар, ишлар ўтган эди. Уларнинг ҳам ҳисоб-китоби бўлиши керак эди. Ҳозирча бу нарса бўлмай қолди.
Эй Бану Исроил:
«Мана шу ерни маскан тутинглар».
Шу ерда яшаб тураверинглар, вақти-соати етиб,
«…охират ваъдаси келган чоғида, ҳаммангизни тўплаб, келтирамиз».
Қиёмат қоим бўлганида, ҳаммангизни – сизни ҳам, Фиръавн ва унинг қавмини ҳам тўплаб, келтирамиз. Ўшанда ҳисоб-китоб бўлаверади».
Кейинги оятларда яна Қуръонни улуғлашга ўтилади:
ﭑ ﭒ ﭓ ﭔﭕ ﭖ ﭗ ﭘ ﭙ ﭚ ﭛ
«Уни ҳақ ила нозил қилдик ва ҳақ ила нозил бўлди. Сени фақат хушхабар берувчи ва огоҳлантирувчи этиб юбордик, холос» (Исро сураси, 105-оят).
Яъни «Қуръонни Биз ҳақ ила нозил қилдик. Қуръон ер юзида ҳақ қарор топиши учун нозил қилинди. Энг улкан ҳақ – Аллоҳнинг тавҳиди Қуръон ила қарор топди. Шунингдек, бошқа ҳақлар ҳам Қуръон ила ер юзида қарор топди».
«...ва ҳақ ила нозил бўлди».
Яъни Қуръонда келган ҳамма нарсалар – буйруқлар, қайтаришлар, ҳукмлар, эслатмалар, кўрсатмалар, хабарлар – ҳамма-ҳаммаси ҳақдир.
«Сени фақат хушхабар берувчи ва огоҳлантирувчи этиб юбордик, холос».
Яъни «Эй Муҳаммад, Биз сени иймон келтириб, ибодат ва яхши амалларни қилувчиларга жаннат ҳамда унинг олий даражалари-ю, битмас-туганмас неъматларининг хушхабарини берувчи қилиб ва куфр, нифоқу исён соҳибларини дўзах азобидан огоҳлантирувчи этиб юбордик».
«Тафсири Ҳилол» китоби асосида тайёрланди