Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Нодонларни уламоларга нисбатан журъатли бўлишга ким ундади?
Аҳмоқларни уламолар билан можаро қилиш, тортишишга ким ундади?
Кичикларни катталарга қарши чиқишга ким ундади?
Олимлар токи бир-бирлари билан муноқаша қилиб турсалар, бир-бирларини хатоларини тўғрилаб турсалар ва бир-бирларини яхшиликка чорлаб турсалар одамлар роҳатда, хотиржамликда эдилар...
Бу токи ёмон уруғ, авлод етишиб чиққунга қадар давом этди. Сўнгра Аллоҳнинг дини оми кишилар орасида ҳам баҳс қилинадиган бўлди. Одамларнинг ҳаммаси даъватчига айланиб қолди.
Деҳқон ҳам даласида, ишчи ҳам корхонасида амру маъруф ва наҳйи мункар қилиб, ўзларини гўёки уламо санай бошлашади. Бу ишларни илмсиз, басиратсиз, одобсиз ва завқсиз амалга оширишади. Ислоҳ қилмоқчи бўлишади, аммо бузиб, фасод қилиб қўйишади. Фойда етказмоқчи бўлиб, зарар бериб қўйишади...
Қанийди, омма инсонлар ўзларининг иш ва машғулотларига қайтса эди. Илмни эса олимларга қолдирсалар эди, улар бир-бирлари билан илмий баҳслар юритишсин. Шу яхшироқ, фойдалироқ ва тўғрироқ бўлади. Тавфиқ Аллоҳдандир.
Доктор Муҳаммад Иброҳим Ашмавий,
Азҳари шарифда ҳадиси шариф илмлари фани устози.
Ушбу мақола Ўзбекистон Республикаси Дин ишлари бўйича қўмитанинг 2024 йил 3 август 03-07/4702-сонли хулосаси асосида тайёрланди.