Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
«Ватан» журналининг 2-сони нашрдан чиқди. Унда халқимиз ардоқлаган, Ислом дини ривожи учун буюк ҳиссасини қўшган фазилатли шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф ҳазратлари ҳақида у кишининг фарзанди Исмоил Муҳаммад Содиқ билан суҳбат эълон қилинган.
«Оиламиз 1993-1994 йилларда Саудия Арабистонида, 1994-2001 йилларда Ливияда яшаган бўлса, падари бузрукворимиз бирон кун бекор ўтирмадилар, илмий-маърифий ва ижтимоий фаолиятини ўша ерда давом эттирдилар.
Бир куни қарасак, падаримиз дарахт олдида жуда ўйчан ўтирибдилар. Қаттиқ изтироб чекаётгани кўриниб турарди. Волидаларини сўнгги йўлга ўзлари кузата олмаганидан ич-ичидан қийналаётган эдилар. Кейин уйга кириб йиғлаганларида олдиларига синглим Одинахон бориб юпатмоқчи бўлди.
– Ота, йиғламанг, – деди.
Шунда отамиз:
– Қизим, бошимни силагин, сенинг қўлларинг онамнинг қўлларига ўхшайди, – дедилар.
Синглим отамизнинг бошини силар экан, қаттиқ йиғлаб юбордилар...».
Ҳа, биз кимлар билан замондош бўлганимизни ҳали англаб ета олганимиз йўқ. Мен бир жамоатни кўрганман – бирор жума, бирор ҳайит намози бу қадар катта бўлмаган. Кўкча намозига оқиб келаётган одамларни кўрган мутасаддилар тарихда кузатилмаган ишга жазм қилишганди: пешин намози соат 13:00 дан олдин, вақти кириши билан ўқиб юборилган ва унинг ортидан тезлик билан жаноза адо этилганди.
Бу 2015 йил 10 мартда бўлган, шу куни шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф ҳазратлари вафот этганди.
Аброр Зоҳидов