Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Аллоҳ таолонинг муқаддас дини бўлмиш Ислом дини Ўрта Осиё халқлари ҳаётида ўз таъсирини ўтказмай қолмаган. Ана шу даврларда Марказий Осиёда ҳам жуда кўплаб буюк алломалар, дин пешволари етишиб чиқди. Шу билан бир қаторда Бухорода ҳам диний муассасалардан бири бўлган "Мир Араб" мадрасаси ҳам ўзига хос ўрин тутади.
Ана шу пайтда мадрасада мудирлик фаолиятини олиб бораётган бир домла мадрасадаги ишларни тақсимлашда одатда бир талабага мадраса ховлисини тозалаш, иккинчи талабага хоналарни тартибга келтириш, ундан кейингиларга ҳам ўзига яраша ишларни тақсим қиларди. Ҳамма ишлар тақсим қилиниб бўлгандан кейин битта иш, у ҳам бўлса таҳоратхонани тозалаш вазифаси қоларди. Талабаларнинг аксари бу ишни сидқидилдан бажариш учун бир-бирлари билан мусобақалашардилар. Мудир домла бу ҳолатдан хайрон бўлиб, бу ишни кимга топширсам адолатдан бўлади, деб ўйларди. Ўйлай-ўйлай охири бир фикрга келдилар ва айтдилар: "Бу ишни сизлардан бирортангизга ҳам топширмайман, буни ташқаридан бир одамни жалб қиламан, ана шу одамга топшираман, шунда адолатдан бўлади", дедилар. Бу фикрни ҳамма бир овоздан маъқуллади. Мудир домла яна қўшимча қилиб айтди: "У одам ҳар куни кечаси хуфтон намозидан кейин келади, унга бирортангиз ҳам гапирманг, у юзини тўсган ҳолида келади", деди. Орадан анча вақтлар ўтди, мудир тайинлаган одам келиб, ўз ишини бажариб кетарди. Одатда мадрасада ҳар куни кечасига устозлардан бирлари навбатчиликка туришарди.
Кунларнинг бирида мудир ёллаган одам келиб, ҳар доимгидек ўз ишини бажарди. Навбатчиликда турган устоз ёшлари катта бўлгани учун таҳоратни янгилаб олиш мақсадида таҳоратхонага боради. Таҳоратхонага кирганида не кўз билан кўрсинки, таҳоратхонага тайинланган одам ўша мудирнинг ўзи экан. Ҳалиги ҳолатдан хайрон бўлиб, тиллари калимага келмай қолган устоз бирор сўз ҳам демасдан қайтиб чиқиб кетади.
Мана сизга ҳақиқий бандаликнинг бир кўриниши!
Мана сизга мадраса мудирнинг ибрати!...