Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абу Масъуд Бадрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: «Бир хизматкоримни қамчи билан урар эдим. Ортимдан «Огоҳ бўл, Абу Масъуд!» деган овоз эшитдим. Ғазабланганимдан овозни танимабман. Яқинлашгач, билдимки, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам эканлар. У зот: «Огоҳ бўл, эй Абу Масъуд! Сен бу хизматкордан кучли бўлсанг, Аллоҳ сендан кучли», дедилар. Мен шу заҳоти: «Бундан кейин қулни умуман урмайман», дедим.
Бир ривоятда: «У зотдан қўрқиб, қамчим қўлимдан тушиб кетди», деб келтирилган.
Яна бир ривоятда шундай дейилган: «Эй Аллоҳнинг Расули, Аллоҳ розилиги учун у озод», дедим. У зот шундай дедилар: «Агар бундай қилмаганингда сенга дўзах очилган бўлар эди (ёки сенга дўзах (олови) теккан бўлар эди)».
Имом Муслим ривоят қилган.
«Солиҳлар гулшани» китобидан