Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Шайхулолам, муҳаддис, садуқ, муснид Абу Бакр Муҳаммад ибн Аҳмад ибн Ханб Бухорий Бағдодий. Лақаблари – «Деҳқон».
Бухорода истиқомат қилиб, у ернинг мусниди бўлганлар.
266 йилда таваллуд топганлар.
Ёшликларида Яҳё ибн Абу Толиб, Ҳасан ибн Мукрам, Мусо ибн Саҳл Вашшо, Жаъфар Соиғ, Абу Бакр ибн Абу Дунё, Абу Қилоба Раққоший ва уларнинг табақасидагилардан ҳадис эшитганлар.
Бу кишидан Абу Аҳмад Ҳоким, зоҳид Исмоил ибн Ҳусайн, Али ибн Қосим Розий, Аҳмад ибн Валид Завзаний (Байҳақийнинг шайхлари), Абу Наср Аҳмад ибн Муҳаммад ибн Иброҳим Бухорий, ҳофиз Муҳаммад ибн Аҳмад Ғунжор ва Мовароуннаҳр аҳли ҳадис ривоят қилганлар.
Оталари асли бухоролик бўлиб, Бағдодга бориб, оила қурганлар. Абу Бакр Бағдодда туғилиб, ўша ерда вояга етганлар. 20 ёшга кирганларида ота юртларига қайтганлар. Шофеъий мазҳабининг фақиҳи, муҳаддис, серфаҳм бўлганлар.
Абу Комил Басрийга баъзи шайхлари шундай дебдилар: «Биз Ибн Ханбнинг мажлисларида эдик. Уч саҳобий: Абу Бакр, Умар, Усмон розияллоҳу анҳумлардан сўнг Али розияллоҳу анҳунинг фазилатлари тўғрисидаги ҳадисларни ёздираётган эдилар. Абул Фазл Сулаймоний ўринларидан сапчиб турдилар ва: «Эй одамлар, бу одам – дажжол. Унинг ҳадисини ёзиб олманглар», – деб қичқирдилар-у, мажлисдан чиқиб кетдилар. Чунки у киши Али розияллоҳу анҳудан олдинги уч саҳобийнинг фазилатларини эшитмаган эдилар».
Бу ҳол Сулаймонийнинг пешхез, қўпол одамлигидан далолатдир. Аллоҳ уни афв этсин.
Ибн Ханб 350 йили ражаб ойининг бошида вафот қилганлар.
«Машҳур даҳолар сийрати» китобидан