Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Булар ўтиб кетган умматдирлар. Уларга ўзлари касб қилганлари бўлур, сизларга ўзингиз касб қилганингиз бўлур. Уларнинг қилган амалларидан сўралмассиз. Бақара 141.
Бу зарур маънони таъкидлаш борасида ўзига хос қуръоний услубдир.
Ҳозиргача келган оятларда бошқа диндагилар билан ақийда масаласида тортишув, ҳужжат солиштирув бўлиб келди. Тўғрироғи, яҳудий ва насронийлар, гоҳида мушриклар ақийда бобида қўзғаган турли фитна ва миш-мишларга жавоб келди, уларнинг даъволари асоссиз экани исботланди. Айни чоғда мусулмонлар жамоаси Ислом ақийдасини мустаҳкамлашга, унда собитқадам бўлишга ўргатилди.
Ўша даврда амалий масалаларда ҳам тортишувлар бўлган, кофирлар турли фитналар қўзғаган эдилар. Буларга эндиги оятларда жавоблар келади. Шундай қилиб, мусулмонлар жамоасининг ҳар жиҳатдан чиниқиб, жамоа сифатида шаклланиш жараёнида уларни тарбиялаб бориш йўлга қўйилди.
Аввалги оятларда қайси дин ҳақ экани ҳақида тортишув кечди. Дини Исломнинг ҳақлиги тўғрисида ҳукм бўлди. Иброҳим алайҳиссаломга ким яқинроқ экани суриштирилиб, баҳонада Каъба қурилиши ҳам ҳикоя этилди.
Энди келадиган оятларда қайси қибла афзаллиги, қаёққа қараб намоз ўқиш кераклиги ва бошқа масалалар муолажа қилинади. Бу муолажалар яҳудийларнинг қибла ҳақидаги қўзғаган фитна гапларига раддия сифатида келади.
Маълумки, Набий алайҳиссалом Меърожга чиққанларида, намоз фарз бўлган. Шундан бошлаб мусулмонлар Каъбаи Муаззамага қараб намоз ўқиб юрганлар. Пайғамбаримиз ҳижрат қилиб, Мадинаи Мунавварага келганларидан сўнг Байтул Мақдисга қараб намоз ўқиш бошланди. Бу ҳолат ўн олти ёки ўн етти ой давом этди. Байтул Мақдисга қараб намоз ўқиш Аллоҳнинг Қуръонда келмаган амри ила бўлган. Сўнгра Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло махсус оят нозил қилиб, яна Каъбаи Муаззамани қибла этди.