Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абу Бакр ибн Айёш шундай ривоят қилади: “Куфада бир киши бор эди. Тирикчилик қилишга жуда қийналиб қолди. Ризқ топиш мақсадида иш излаб сафар қилди ва касб қилиб, уч юз дирҳам пул ишлади. Ўша пулга чопқир туя сотиб олди. Сотиб олган туясининг думи кесилган ва туклари жуда ҳам кам, аммо чиройли, гўштдор туя эди.
Туя йўлда келаётганда қилиқ чиқариб, ҳалиги одамнинг асабини бузди. Аччиғи чиққан бояги киши жаҳл устида: “Агар сени Куфага етиб борган куним бозорга олиб бориб бир дирҳамга сотмасам, хотиним уч талоқ бўлсин” деб қасам ичди. Ўзига келгач, айтган гапига кўп афсус қилди. Уйига етиб келиб, бўлиб ўтган ҳодисани хотинига айтиб берди. Хотини битта мушук топиб келди-да, туянинг бўйнига боғлаб қўйди ва эрига: “Ҳозироқ бозорга бориб, “Ким бу мушукни уч юз дирҳамга, туяни эса бир дирҳамга сотиб олади? Иккисини ажратмасдан бирга сотаман” деб жар солинг” дея маслаҳат берди. Эр хотини айтгандай йўл тутди. Шунда бир аъробий келиб, туянинг у ёғидан - бу ёғидан айланиб ўтиб, кўрди. Унинг семизлиги ва чопқирлигига ҳавас қилиб: “Бўйнингдаги мана бу нарса бўлмаганда ўзинг жуда чиройли туя экансан!” деди.
Ҳоний Ҳожининг “Солиҳлар ҳаётидан минг бир қисса”
китобидан Нозимжон Ҳошимжон таржимаси