Мен учун Абдуллоҳнинг ўлимидан кўра кўйлакни йўқотганим оғирроқ
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ибн Абу Зинод айтади: “Асмоъ бинт Абу Бакр розияллоҳу анҳонинг бисотларида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг кўйлакларидан бири сақланарди. Уни ўғиллари Абдуллоҳ ибн Зубайр розияллоҳу анҳу кийиб юрарди. У киши ўлдирилганда кўйлак ҳам бошқа нарсалар қатори талаб, олиб кетилди. Кўйлакнинг олиб кетилганини эшитган оналари Асмоъ: “Мен учун Абдуллоҳнинг ўлимидан кўра кўйлакни йўқотганим оғирроқ” дедилар.
Бироз вақт ўтиб, кўйлак шомлик бир кишида экани маълум бўлди. Асмоъ ўша одамдан кўйлакни қайтариб беришини талаб қилдилар. У одам: “Мен учун истиғфор айтмагунича қайтариб бермайман” деди. Асмоъ розияллоҳу анҳо: “Ўғлимнинг қотили учун қандай истиғфор айтаман?” дедилар. Одамлар: “Агар истиғфор айтмасангиз кўйлакни қайтариб бермас экан” дейишди. Шунда Ҳазрати Асмоъ: “Айтинглар, ўша одам олдимга келсин” дедилар.
Ўша одам Абдуллоҳ ибн Урва билан бирга Асмоънинг олдиларига келди. Қўлида кўйлак ҳам бор эди. Асмоъ розияллоҳу анҳо ҳалиги одамга: “Кўйлакни Абдуллоҳга бер” дедилар. У одам кўйлакни Абдуллоҳ ибн Урвага берди. Асмоъ: “Кўйлакни қўлингга олдингми, эй Абдуллоҳ?” деб сўрадилар. Абдуллоҳ: “Ҳа, олдим” деди. Шунда Асмоъ розияллоҳу анҳо шомлик одамга қараб: “Аллоҳ сени кечирсин, эй Абдуллоҳ, яъни Аллоҳнинг бандаси” дедилар-да, бу билан Абдуллоҳ ибн Урвани назарда тутдилар”.
Ҳоний Ҳожининг “Солиҳлар ҳаётидан минг бир қисса”
китобидан Нозимжон Ҳошимжон таржимаси
© islom.uz 2003-2025.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
