Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Бир одамга иккита жория таклиф қилинди. Бири қиз, иккинчиси жувон эди. Ҳалиги одам қизни танлади. Буни кўрган жувон норози оҳангда: “Мен билан унинг орасидаги фарқ бир кун, холос!” деди. Яъни, бир кундан кейин у ҳам мен каби жувонга айланади, демоқчи бўлди. Шунда қиз ҳам бўш келмай: “Дарвоқе, Раббингиз наздидаги бир кун сизларнинг ҳисобингиздаги минг йилга баробардир” (Ҳаж, 47) деди. Бояги одам бокирани сотиб олди.
Ҳоний Ҳожининг “Солиҳлар ҳаётидан минг бир қисса”
китобидан Нозимжон Ҳошимжон таржимаси