Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳажга отланган кишининг уйдан чиқиб кетаётган пайтда икки ракат сафар намозини ўқиб олиши суннатдир.
عَنِ الْمُطْعِمِ بْنِ مِقْدَامٍ رَضِي اللهُ عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَا خَلَّفَ عَبْدٌ عَلَى أَهْلِهِ أَفْضَلَ مِنْ رَكْعَتَيْنِ يَرْكَعُهُمَا عِنْدَهُمْ حِيْنَ يُرِيدُ السَّفَرَ.
Мутъим ибн Миқдом розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам шундай дедилар: «Сафарга чиқувчи одам хонадони аҳлига сафар олдидан ўқиладиган икки ракат намоздан афзалроқ нарса қолдирмабди» («Канзул-Уммол»).
«Баъзи асҳобларимиз: «Сафар намозининг биринчи ракатига Фотиҳадан кейин Кафирун сурасини, иккинчи ракатига Ихлос сурасини зам қилиш мустаҳабдир», дейишган. Баъзилар эса: «Биринчи ракатга Фотиҳа сурасидан кейин Фалақ сурасини, иккинчи ракатга Нас сурасини зам қилади», дейишган. Салом бергандан кейин «Оятал Курсий» ўқилади. Ривоятларда «Ким уйидан чиқишидан олдин «Оятал курсий»ни ўқиса, то уйига қайтгунича бирор мусибатга дучор бўлмайди», дейилган. Қурайш сурасини ўқиш ҳам мустаҳабдир.
Абул Ҳасан Қазвиний раҳматуллоҳи алайҳнинг айтишларича, у «ҳар бир ёмонликдан омонликдир».
Сафари енгил ва осон ўтиши учун ҳожи уйдан чиқиш вақтида қуйидаги дуони ўқиса, Аллоҳ таоло уни шайтондан ва турли бало-қазолардан асрайди.
عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا، قَالَتْ: مَا خَرَجَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنْ بَيْتِي قَطُّ إِلَّا رَفَعَ طَرْفَهُ إِلَى السَّمَاءِ، فَقَالَ: بِسْمِ اللهِ، تَوَكَّلْتُ عَلَى اللهِ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللهِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَضِلَّ أَوْ أُضَلَّ، أَوْ أَزِلَّ أَوْ أُزَلَّ، أَوْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ، أَوْ أَجْهَلَ أَوْ يُجْهَلَ عَلَيَّ. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ.
Умму Салама розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллоллоҳу алайҳи васаллам уйимдан қачон чиқсалар нигоҳларини осмонга қаратиб: «Бисмиллаҳи таваккалту алаллоҳ вала ҳавла вала қуввата илла биллаҳ. Аллоҳумма инний аъузу бика ан азилла ва узолла ав азилла ав узалла ав азлима ав узлама ав ажҳала ав южҳала алайя», дер эдилар».
Абу Довуд ривоят қилган.
Маъноси: «Аллоҳга таваккал қилиб, Унинг номи билан чиқаман. Гуноҳдан сақланишга бўлган қувват ҳам, тоат қилишга бўлган тоқат ҳам фақат Аллоҳдандир. Эй Роббим, адашишдан ёки адаштирилишдан, тойилишдан ёки тойилтирилишдан, зулм қилишдан ёки мазлум бўлишдан, жоҳиллик қилишдан ёки менга жоҳиллик қилинишидан Ўзингдан паноҳ сўрайман».
عَنْ عَلِيٍّ رَضِي اللهُ عَنْهُ قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِذَا أَرَادَ سَفَرًا قَالَ: اللَّهُمَّ بِكَ أَصُولُ، وَبِكَ أَحُولُ، وَبِكَ أَسِيرُ». رَوَاهُ أَحْمَدُ.
Алий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам сафар қилмоқчи бўлсалар: «Аллоҳумма бика асулу ва бика аҳулу ва бика асиру» дер эдилар»
Аҳмад ривоят қилган.
Маъноси: Аллоҳим ҳиммат ва ҳафсала ила етиб боришга, гуноҳлардан тийилишга ва сафар қилишга Сендан мадад сўрайман.
«Мўминнинг умр сафари» китобидан