Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
عَنْ يَحْيَى بْنِ عُبَيْدِ اللهِ الْمَدَنِيِّ، عَنْ أَبِيهِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا هُرَيْرَةَ يُحَدِّثُ عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِنَحْوِ ذَلِكَ.
Яҳё ибн Убайдуллоҳ Маданийдан, у отасидан ривоят қилади:
«Мен Абу Ҳурайранинг худди шу гапларни Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан ривоят қилганини эшитдим».
Шарҳ: Бу ҳадис бундан олдин берилган мақоламиздаги ҳадиснинг маъносини таъкидлаш учун келтириляпти. Бу маъно бир эмас, кўпчилик кишилар эшитган машҳур гап бўлиб, ҳамма билар экан.
عَنْ مُرَقَّعٍ الْحَنْظَلِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِابْنِ عَبَّاسٍ: مَا تَرَى فِي رَجُلٍ قَتَلَ امْرَأَتَهُ؟ فَقَالَ: «إِنْ كَانَ أَبَوَاهُ حَيَّيْنِ فَليَبَرَّهُمَا، وَإِلَّا فَإِنْ كَانَتْ وَالِدَتُهُ حَيَّةً فَليَبَرَّهَا مَا دَامَتْ حَيَّةً، لَعَلَّ اللهَ أَنْ يَتَجَاوَزَ عَنْهُ».
Муроққоъ Ҳанзалийдан ривоят қилинади:
«Ибн Аббосга: «Хотинини ўлдирган киши ҳақида нима дейсан?» дедим.
«Агар ота-онаси тирик бўлса, уларга яхшилик қилсин. Агар фақат онаси тирик бўлса, модомики онаси тирик экан, унга яхшилик қилсин. Шоядки, Аллоҳ уни кечириб юборса», деди».
Шарҳ: Бундан келиб чиқадики, демак, инсон билиб-билмай баъзи бир хатоларни қилиб қўйса, унинг мағфират қилиниши, хатоси кечириб юборилиши учун ота-онанинг дуоси, розилиги асқотиши мумкин экан.
Ота-она чин қалбдан рози бўлиб, боласининг ҳаққига дуо қилиб, унинг гуноҳи мағфират бўлишини Аллоҳдан сўраса, шоядки, Аллоҳ таоло унинг ана шундай катта гуноҳларини ҳам кечиб юборса.
Одам ўлдириш қанчалар оғир гуноҳ эканини ҳамма яхши билади. Бу гуноҳ кабира – катта гуноҳлардан эканини ҳам ҳамма яхши билади.
Одам ўлдирган одамнинг мағфират қилинишига тавбадан кейин фақат битта иш ёрдам бериши мумкин экан. У ҳам бўлса, ота-онасига ёки улардан бирлари ҳаёт бўлса, унга кўп яхшиликлар қилиб, розилигини топиб, дуосини олса, одам ўлдиришдек гуноҳнинг мағфират қилинишидан умидвор бўлиши мумкин экан.
«Яхшилик ва силаи раҳм» китоби 1-жуз.
Ушбу китоб Ўзбекистон Республикаси Дин ишлари бўйича қўмитанинг 2022 йил 5 октябрдаги 03-07/7613-рақамли хулосаси асосида тайёрланган.