Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Тилимиз жаннат неъматларига қовуштирувчи бир восита ва Аллоҳ таолонинг бизга берган буюк неъмати ҳисобланади. Агар тилимизни зикрлар билан машғул қилсак, Аллоҳнинг розилигини қозонишимизга ва охиратда буюк даражаларга эришишимизга сабабчи бўлади. Истиғфор, салавоти шариф, тасбеҳ ва Қуръон ўқиш билан машғул бўлсак, охиратимиз учун заҳира тайёрлаган бўламиз. Агар тилимизни фойдасиз, беҳуда гаплар билан машғул қилсак, икки дунёмиз учун зарар қилган бўламиз. Зикр қилиб жаннатда буюк даражаларга, бебаҳо ҳазиналарга эга бўлишимиз мумкин бўлсаю, биз тилимизни фойдасиз гап-сўзлар билан машғул қилиб, ўзимизни бу неъматлардан маҳрум қилишимиз аҳмоқлик эмасми? Фойдасиз, беҳуда гап-сўзлардан узоқлашиб, қийматли вақтимизни Аллоҳ розилиги учун сарфласак, икки дунёмиз учун хайрли бўлади.
Зеро, улуғларимиз «Кам гап ҳикматдир, Роббимиздан неъматдир» деб бежизга айтишмаган. Ҳадиси шарифда ҳам Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Бефойда нарсаларни тарк қилиш, киши Исломининг чиройидандир», деганлар.
Имом Термизий ривояти.
«Одам боласининг барча гапи унинг зиддигадир. Унинг фойдасига эмас. Илло, амри маъруф, наҳйи мункар ва Аллоҳ таолонинг зикри бундан мустасно», деганлар».
Термизий ва Ибн Можа ривоят қилишган.
Аллоҳ охиратда тилимиз зараримиз учун гувоҳлик беришидан ва ғазабига сабабчи бўлишидан Ўзи асрасин.
Муҳаммад Али Муҳаммад Юсуф