Ҳолвами ёки пишлоқми?
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Таътилга берилган муддат ниҳоясига етиб, юртига қайтиш учун бир йигит самолётга чиқди. Йигитнинг ёнида содда, кекса бир онахон ўтирарди. Самолёт манзил сари парвозни давом эттирар экан, йўловчиларга таом тарқатилди. Ҳар бир таом ёнида бир бўлак оқ рангли ҳолва қанд ҳам бор эди. Кекса онахон ҳолва идишни очдилар-да, бир бўлак нон олиб, у билан ҳолвани емоқчи бўлдилар. Аслида онахон ҳолванинг ранги оқ бўлгани учун уни пишлоқ бўлаги деб ўйлаган эдилар. Унинг ҳолва экани маълум бўлгач, ўзларини ноқулай ҳис қилиб, ёнларида ўтирган йигитга оҳиста қарадилар. Йигит бўлиб ўтган ҳолатни кўрмаганга олди. У ҳам ҳолва турган идишни очиб, онахон каби емоқчи бўлди. Буни кўрган онахон кулиб юбордилар.
Шунда йигит: «Онахон, нега бунинг пишлоқ эмас ҳолва эканини менга айтмадингиз?», деди.
Онахон: «Мен ҳам сенга ўхшаб уни пишлоқ деб ўйлаган эдим», дедилар.
Аслида йигит ўша ҳолванинг пишлоқ эмас, ҳолва эканини, бу сафар ҳам бир муддат ўтиб ниҳоясига етишини, ёнида ўтирган аёл содда бир кекса онахон эканини билар эди. Фақат ёнида ўтирган кекса аёлнинг қалбини ўйлади ва уни ноқулай вазиятдан чиқаришга Аллоҳнинг иродаси билан уринди. Буни кўнгил олиш дейилади.
Суфён Саврий раҳимаҳуллоҳ: «Мен кўнгил олишдан кўра, улуғроқ буюкроқ ибодатни кўрмадим» деганлар.
Инсонларнинг ҳис туйғуларидаги ноқулайликларнинг ислоҳ бўлишига, инсонларнинг қалбларидаги озор берувчи нарсаларнинг аришига сабабчи бўлишнинг савоби, уларнинг йўлларидан озор берувчи нарсаларни четга олиб қўйишнинг савобидан кам эмас.
Шундай экан, одамларнинг кўнглини олайлик, қалбларидаги жароҳатларга малҳам бўлайлик, ҳис туйғуларининг риоясини қилайлик, одамларга гапираётганимизда ширин сўзларимизни аямайлик, улар билан муомала қилганимизда мулойим бўлайлик, ҳеч кимга озор бермайлик.
Ҳаммамиз ҳам бу дунёдан бир кун кетамиз, ортимиздан фақат изларимиз қолади. Биз кетганимиздан сўнг, бизни ёдга олганларида хотирамиздан хушбўй ифорлар таралсин. Одамларга ичимиздаги самимий туйғуларимизни ва болдек ширин сўзларимизни илинайлик. Бошимизга қандай ташвиш тушган бўлишига қарамай, доим инсонларга очиқ чеҳра ва табассум билан юзланайлик.
Аллоҳ таоло бизларни инсонларнинг қалбларига илиқлик ва шодлик олиб кирадиган бандалардан айлаб, дилозорликдан асрасин!
Манба: «Ал-Мутанаббий» саҳифасидан
Нозимжон Ҳошимжон таржимаси
Хуршид Маъруф тайёрлади
© islom.uz 2003-2025.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
