Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Бир киши ҳаж қилди. Ҳаж амаллари тугагач, юртига қайтиш олдидан Каъбанинг эшиги олдига келиб, «Аллоҳга ҳамд бўлсин, У Зотнинг биз биладиган ва билмайдиган барча мақталадиган сифатлари билан У Зотга ҳамд бўлсин. Аллоҳ таолонинг бизларга ато қилган, биз билган ва биз билмайди-ган барча неъматлари учун ҳамд бўлсин», деди ва юртига қайтиб кетди.
Ўша киши кейинги марта яна ҳаж қилганида кетиш ол-дидан яна Каъбанинг эшиги олдига бориб, олдин айтган гап-ларини айтди. Шунда у кишига бир нидо келди: «Сен амал-ларни ёзувчи фаришталарни чарчатиб юбординг. Улар ол-динги ҳажда айтганларингга бериладиган ажру савобни ҳали ёзиб тугатишмаган эди».
«Солиҳлар гулшани» китобидан