Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абу Жаъфар Варроқнинг набираси бор эди. Унинг исми Салима бинт Жаъфар бўлган. У бобосидан китобга меҳрни, ўқишга муҳаббатни ўрганди. Унга бобосидан жуда катта бойлик кутубхона мерос бўлиб қолди.
Салима ёшлигидан насронийлар «Бобур Рамла» майдонида мусулмонларнинг китобларини ёқишганини кўрар эди.
Салима Андалусдаги олима аёллардан эди. У турли фанларни пухта эгаллаган, хусусан тиббиёт ва доришуносликда моҳир эди. У уйида дори тайёрлайдиган корхона очган эди. Салима беморларни даволар, шифокорлик ҳам қилар эди.
Аммо насронийларнинг тафтиш маҳкамалари уни сеҳргарликда айблашди. Бунга қаноат қилмай уни шайтондан ҳомиладор бўлган дейишди.
Бунинг сабаби, унинг эри мужоҳидлардан эди. Ҳукуматдан қочиб кетган эди. У уйига яширинча келиб турар эди. Салима эса эри ҳақида ҳеч нарса айтишни истамади.
Уни яна кечаси ҳавода учади дея айблашди. Чунки у Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Маккадан Қуддусга бир кечада келганларига, сўнгра меърожга чиққанларига иқрор бўлган эди.
Ушбу кулгили маҳкамадан сўнг уни ҳомиладор ҳолида қозиққа боғлаб ёқиб юборишди.
У жазонинг ижроси томон келар экан умуман тушкунликка тушмаган, буткул хотиржам эди. У душманларини хурсанд бўлишларини истамаган эди.
«Дин ва қон. Андалус аҳлини йўқ қилиш» китобидан
Абдулқодир Полвонов таржимаси