Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ибн Абу Увайс айтади: «Молик ибн Анас раҳматуллоҳи алайҳ ҳадис айтмоқчи бўлсалар, яхшилаб таҳорат олиб, сўнг жойларига ўтирар, соқолларини тарар эдилар. Виқор ва ҳайбат билан ўтирган ҳолда ҳадис айтар эдилар. Бунинг сабабини сўрашган эди, шундай дедилар: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳадисларини улуғлашни яхши кўраман. У зотнинг ҳадисларини фақат янги таҳорат олиб, ўтирган ҳолда айтаман». Молик ибн Анас раҳматуллоҳи алайҳ тик туриб ёки шошилиб турган пайтда ҳадис айтишни ёмон кўрардилар. Шу маънода: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳадисларини фаҳмлаб, яхши тушунишни, нима айтаётганимни билишни истайман», дер эдилар».
«Солиҳлар гулшани» китобидан