Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
وَعَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ يَحْكِي نَبِيًّا مِنَ الأَنْبِيَاءِ، صَلَوَاتُ اللهِ وَسَلاَمُهُ عَلَيهِمْ، ضَرَبَهُ قَومُهُ فَأَدْمَوهُ، وَهُوَ يَمْسَحُ الدَّمَ عَنْ وَجْهِهِ، وَيَقُولُ: «اللَّهُمَّ اغْفِرِ لِقَومِي فَإِنَّهُمْ لاَ يَعْلَمُونَ». مُتَّفَقٌ عَلَيهِ.
646/4. Ибн Масъуд розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг анбиёлардан бири ҳақида ҳикоя қилиб бераётганлари ҳамон кўз ўнгимда. (Аллоҳнинг уларга салавоти, саломлари бўлсин) Қавми уни уриб, қонга белаб ташлаган экан. У эса юзидан қонни артиб, «Роббим, қавмимни мағфират қил, чунки улар билмайдилар», дер экан».
Муттафақун алайҳ.