Хотиржамликнинг сири
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абу Забя розияллоҳу анҳу ривоят қиладилар:
“Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳу вафотларидан сал олдин хасталаниб қолдилар. Беморни кўришга келган Усмон розияллоҳу анҳу ундан сўрадилар:
– Сени нима безовта қиляпти?”
– Гуноҳларим.
– Кўнглинг нимани тусамоқда?
– Раббимнинг раҳматини.
– Сенга бир табиб чақирайми?
– Аслида мени хаста қилган Табибдир.
– Сенга бир оз маош ёзишимга рухсат берасанми?
– Маошга асло эҳтиёжим йўқ.
– Ҳеч бўлмаса, кейин қизларингга берилади-ку!
Шунда Абдуллоҳ ибн Масъуд розияллоҳу анҳу:
– Сен қизларимни камбағалликдан қийналишади, дея хавотирдамисан? Мен уларга ҳар кеча Воқеа сурасини ўқишни тайинлаганман. Зеро, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ҳар оқшом Воқеа сурасини ўқиган киши ҳеч қачон тирикчилик заҳматини чекмайди”, деб марҳамат қилганларини эшитган эдим, – деди”.
“Қалбимизнинг нури” китобидан
© islom.uz 2003-2024.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
