Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
وَعَنْهُ عَنْ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيهِ وَسَلَّمَ أَنَّهُ قَالَ: «مِنْ خَيْرِ مَعَاشِ النَّاسِ رَجُلٌ مُمْسِكٌ عِنَانَ فَرَسِهِ فِي سَبِيلِ اللهِ، يَطِيرُ عَلَى مَتْنِهِ، كُلَّمَا سَمِعَ هَيْعَةً أَوْ فَزْعَةً، طَارَ عَلَيْهِ يَبْتَغِي الْقَتْلَ، أَوِ المَوْتَ مَظَانَّهُ، أَوْ رَجُلٌ فِي غُنَيمَةٍ فِي رَأْسِ شَعَفَةٍ مِنْ هَذِهِ الشَّعَفِ، أَوْ بَطْنِ وَادٍ مِنْ هَذِهِ الأَوْدِيَةِ، يُقِيمُ الصَّلاَةَ وَيُؤتِي الزَّكَاةَ، ويَعْبُدُ رَبَّهُ حَتَّى يَأْتِيَهُ اليَقِينُ لَيْسَ مِنَ النَّاسِ إِلاَّ فِي خَيْرٍ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ.
«يَطِيرُ» أَي يُسرع. «ومَتْنُهُ»: ظَهْرُهُ. «وَالهَيْعَةُ»: الصوتُ للحربِ. «وَالفَزَعَةُ»: نحوهُ. وَ«مَظَانُّ الشَّيءِ»: المواضع التي يُظَنُّ وجودُه فيها. «والغُنَيمَةُ» بضم الغين تصغير الغنم. «الشَّعْفَةُ» بفتح الشِّين والعين: هي أَعْلى الجبَل.
601/5. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Аллоҳ йўлида жиҳод ниятида ҳар лаҳза отининг тизгини қўлида бўлган, уруш овози ёки қийқириғини эшитган заҳоти отини миниб, уруш бўлаяпти деб ҳисоблаган ерга ўлдириш ёки ўлиш, яъни ғозий ёки шаҳид бўлиш мақсадида етиб борган киши инсонлар ичида энг яхши ҳаёт ўтказаёган кимсадир», дедилар. Ва яна: «Бир қанча қўйларни олиб, тоғ чўққиларига чиқиб кетган ёки бирор водий ичига кириб кетган, у ерда намоз ўқиб, закотини бериб, то ўлим келгунича Роббисига ибодат қилган ҳамда инсонлар билан фақат яхши муомалада бўлган киши ҳам инсонлар ичида энг яхши ҳаёт кечираётган кимсадир», дедилар. Имом Муслим ривоятлари.