Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Аслида ўлимнинг ўзи мусибат бўлмайди, балки инсоннинг ўлим борасидаги муносабатлари, ўзини тутиши, у билан бўлган алоқаси мусибат бўлади. У ҳолда бу мусибатдан қутулишнинг йўли қандай? Нима қилсак ўлимни эслаганимизда роҳатланадиган бўламиз?
Бунинг чораси – ўлимдан кейинги ҳаётга тайёргарлик кўришимиздир.
Бунинг чораси – Аллоҳ билан бўладиган муомаламизни ислоҳ қилишимиздир.
Бунинг чораси – охиратдаги ҳаётимизни обод қилишимиздир.
Бунинг чораси – барча ғамларимизни охират ғамига айлантириб олишимиздир.