Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
عَنْ سَهْلٍ رَضِيَ الله ُعَنْهَا قَالَ: كَانَتْ فِينَا امْرَأَةٌ تَجْعَلُ عَلَى أَرْبِعَاءَ فِي مَزْرَعَةٍ لَهَا سِلْقًا، فَكَانَتْ إِذَا كَانَ يَوْمُ جُمُعَةٍ تَنْزِعُ أُصُولَ السِّلْقِ فَتَجْعَلُهُ فِي قِدْرٍ، ثُمَّ تَجْعَلُ عَلَيْهِ قَبْضَةً مِنْ شَعِيرٍ تَطْحَنُهَا، فَتَكُونُ أُصُولُ السِّلْقِ عَرْقَهُ، وَكُنَّا نَنْصَرِفُ مِنْ صَلَاةِ الْجُمُعَةِ فَنُسَلِّمُ عَلَيْهَا، فَتُقَرِّبُ ذَلِكَ الطَّعَامَ إِلَيْنَا فَنَلْعَقُهُ، وَكُنَّا نَتَمَنَّى يَوْمَ الْجُمُعَةِ لِطَعَامِهَا ذَلِكَ. رَوَاهُ الْبُخَارِيُّ.
Саҳл розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Биздан бир аёл экинзоридаги ариқ бўйига қанд лавлаги экиб қўяр эди. Жума куни қанд лавлагини суғуриб, қозонга ташлар, сўнг унга ўзи тегирмондан чиқарадиган арпадан бир сиқим солар эди. Қанд лавлаги унинг (таомнинг) «гўшти» бўлар эди. Биз жума намозидан қайтаётиб, унга салом берар эдик. Шунда у ўша таомни бизга яқин қўяр ва биз уни (ичиб) ялаб қўяр эдик. Биз унинг ўша таоми учун жума кунини кутар эдик».
Бухорий ривоят қилган.
«Жума ҳақидаги оят ва ҳадис» китобидан