Довуд Тоийнинг вафоти
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳафс ибн Умар Жаъфарий айтади: «Довуд Тоий бетоб бўлиб қолди. У жаҳаннам зикр қилинган бир ояти каримани кечаси билан такрор-такрор ўқиб, эрталаб бетоб бўлиб қолибди. Қўшнилари, қариндошлари ҳовлига киришса, у бошини бир хом ғишт устига қўйган ҳолда жон таслим қилган экан. Қўшнилар билан бирга кирган Ибн Саммок унга қараб: «Эй Довуд, қориларни уятга қўйдинг-ку!» деди. Довуд Тоийнинг жанозасига жуда кўп одам ҳозир бўлди.
Тобутни кўтариб, қабристонга олиб кетишди. Ибн Саммок унга қараб: «Эй Довуд, нафсинг сени қўлга олишидан олдин сен уни жилаб олган эдинг. Ҳисоб-китоб бўлишидан аввал нафсингни ҳисоб-китоб қилиб олган эдинг. Бугун савобинг ўзинг орзу қилгандек бўлди. Бундай натижа учун сен тинимсиз амал қилдинг», деди. Абу Бакр ибн Айёш: «Аллоҳим, Довуднинг қилган амаллларини бесамар қилмаган!» деб дуо қилди. Ўша ердаги одамлар ҳам унинг дуосига «Омин» деб туришди.
«Солиҳлар гулшани» китобидан
© islom.uz 2003-2024.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
