Абу Абдуллоҳ Муҳаммад ибн Аҳмад ал-Хозин Сомоний амирларининг хазиначиси эдилар. Фарғона аҳлидан. Бу киши ҳанафий мазҳаби фақиҳларидан. Ўн йилдан кўпроқ қози бўлганлар. Абу Абдуллоҳ ал-Ҳофиз айтадилар: «Бу киши хазиначи, ҳанафий мазҳаби фақиҳи, жуда чиройли сўзловчи, одобли ва хушхат хаттот эдилар. Бағдодда Али ибн Исо девонини чиройли хат билан кўчирганлар. Сунгра Хуросонга қайтиб, Ҳирот қозиси бўлганлар. Кейинчалик Самарқанд ва Фарғонада ҳам қози лавозимида фаолият кўрсатганлар. Ҳижрий 360 (милодий 972) йилнинг рамазон ойида қозилик вақтларида Фарғонада вафот этганлар».