рукуъ - «Рукуъ» луғатда «эгилиш» маъносини билдиради. Шариатда эса, бош ва орқа ила қўли тиззасига етгунча энгашишга «рукуъ» дейилади. Рукуънинг энг ози икки кафтининг тиззаларига етишидир. Мукаммал рукуъ эса, тиззаларини чангаллаб ушлаган ҳолда орқаси ва бўйнини тўғрилаб теп-текис бўлишини таъминлаш.