Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
وَعَنْ نَافِعٍ، أَنَّ عُمَرَ بْنَ الخَطَّابِ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، كَانَ فَرَضَ للْمُهَاجِرِينَ الأَوَّلِينَ أَرْبَعَةَ آلاَفٍ، وَفَرَضَ لابْنِهِ ثَلاَثَةَ آلاَفٍ وَخَمْسَمِائَةٍ، فَقِيلَ لَهُ: هُوَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ فَلِمَ نَقَصْتَهُ؟ فَقَالَ: إِنَّما هَاجَرَ بِهِ أَبُوهُ يَقُولُ: لَيْسَ هُوَ كَمَنْ هَاجَرَ بِنَفْسِهِ. رَوَاهُ البُخَارِيُّ.
595/8. Нофеъ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«У киши аввалги муҳожирларга тўрт санада тўрт минг (нафақа) тайинлади. Ўғлига эса уч минг беш юз тайинлади. У кишига: «У ҳам муҳожирлардан-ку? Нега кам қилдингиз?» дейилган эди, «У билан ота-онаси ҳам ҳижрат қилган», деди.
Демоқчики, у бир ўзи ҳижрат қилган каби бўлмайди».
Имом Бухорий ривоятлари.