Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ибн Ҳасан Варроқ Абу Усмондан дўстлик ҳақида сўради. Абу Усмон жавоб берди: “Одобли бўлиш билан Аллоҳга дўст бўлинади, илмга машғул бўлиш ва суннатга эргашиш билан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламга дўст бўлинади, эҳтиром ва хизмат қилиш билан авлиёларга дўст бўлинади, ёқимли сўз айтиш, очиқ юзли бўлиш, шариатга зид бўлмаса, қарши фикр билдирмаслик билан мусулмонларга дўст бўлинади.
Аллоҳ таоло шундай деган: “Афвни (қабул қилиб) олинг, яхшиликка буюринг” (Аъроф, 199).
Оятдаги “афв” сўзининг тафсири ҳақида баъзи муфассирлар у – бағрикенглик билан ўзгаларнинг узрини қабул қилиш, оғирликни ўзига олиб, бошқаларга енгиллик бахш этиш, деганлар.
Жоҳиллар билан дўстлик эса, уларга раҳмат назари билан қараш, сени жоҳиллардан қилиб қўймагани учун Аллоҳга шукрона айтиш ҳамда жоҳиллик балосидан асрашини сўраб У зотга дуо қилиш ила бўлади”.
Ҳоний Ҳожининг “Солиҳлар ҳаётидан минг бир қисса”
китобидан Нозимжон Ҳошимжон таржимаси