Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Фазола ибн Динор айтади: «Муҳаммад ибн Восиъ ўлим тўшагида ётган пайтда мен унинг ёнида эдим. Бир маҳал у шундай дея бошлади: «Марҳабо, Роббимнинг фаришталари! Лаа ҳавла ва лаа қуввата иллаа биллааҳ». Ажабланиб, гапларига яхшилаб қулоқ солсам, у паст овозда: «Ажойиб ҳидни сезяпман, бундай ҳидни илгари сира туймаганман», деди. Кейин бир оз шифтга тикилиб ётиб, вафот этди».
«Cолиҳлар гулшани» китобидан