Саодат битилганлардандир
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Иброҳим ибн Абдурраҳмондан ривоят қилинади: «Абдурраҳмон ибн Авф розияллоҳу анҳу урушда оғир ярадор бўлиб, ҳушидан кетди. Атрофдагилар уни жон таслим қилди деб ўйлашди. Унинг атрофига тўпланиб, йиғлай бошлашган эди, у «Аллоҳу акбар» деб, ўзига келди. Буни кўриб, тўпланганлар ҳам суюнганидан такбир айтиб юборишди. Абдурраҳмон ибн Авф розияллоҳу анҳу уларга қараб: «Ҳозир мен ҳушимдан кетдимми?» деди. «Ҳа», дейишди. У шундай деди: «Рост айтдингиз. Беҳушлигимда мени икки киши олиб кетди. Улар жуда дағал, шиддатли экан. Иккови: «Қани, юр. Сени Азиз ва Амин Зотнинг ҳузурига сўроққа олиб борамиз», дейишди. Йўлда бир киши олдимиздан чиқиб, мени олиб келаётганлардан: «Уни қаерга олиб кетяпсизлар?» деб сўради. Улар: «Азиз ва Амин Зотнинг ҳузурига, сўроққа», дейишди. У киши: «Қайтинглар. У онасининг қорнидаёқ саодат ва мағфират битилган зотлардан. Ҳали Аллоҳ хоҳлаган кунгача фарзандлари унинг дийдорига мушарраф бўлишади», деди».
Ўша воқеадан кейин Абдурраҳмон бир ой яшади».
«Солиҳлар гулшани» китобидан
© islom.uz 2003-2024.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
