Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Оиша онамиз розияллоҳу анҳо жамоатчилик ишларида ҳам, хусусан, аёлларга оид ишларга бош-қош бўлар эдилар. Бу нарсани ўша пайтдаги баъзи бир маросимлар ҳақида қилинган ривоятлардан билиб оламиз.
Имом Бухорий ва Аҳмадлар Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қиладилар:
«У киши бир аёлни бир ансорий куёвникига узатиб борган эканлар. Шунда Аллоҳнинг Набийси соллаллоҳу алайҳи васаллам:
«Эй Оиша, сизларда дилхушлик бўлдими? Чунки ансорийларга дилхушлик қилиш ёқади», дедилар».
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам маълум қавмларнинг, ҳатто ўйин-кулги, дилхушлик қилишни яхши кўришларигача инобатга олиб, муомала қилганлари эътиборга сазовордир. У зотнинг ансорийлар – Мадина аҳли мусулмонларининг табиатида ўйин-кулгига мойиллик борлигини, тўйларида дилхушлик бўлиши жоизлигини Оиша онамизга эслатишлари шуни кўрсатади.
Бошқа ривоятлардан маълум бўлишича, бу ривоятдаги келин Фурайъа бинти Асъад исмли етим қиз эди. Оиша онамиз уни тарбия қилиб, ўстирганлар. У қиз балоғатга етганида Нубайт ибн Жобир ал-Ансорий исмли йигитга куёвга берилган.
Оиша онамиз розияллоҳу анҳо Фурайъа розияллоҳу анҳони куёвникига келин туширди қилиб, узатиб борганлар. У киши қайтиб келганларидан кейин Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам юқоридаги саволни бериб, дилхушлик бўлган-бўлмаганини сўраганлар.
Бошқа ривоятда:
«Чилдирма чалиб, қўшиқ айтадиган қиз ҳам юбордингларми?» деганлар.
Оиша онамиз:
«У қиз нима деб айтади, эй Аллоҳнинг Расули?» деган.
Шунда у зот биздаги ёр-ёрга ўхшаш байтларни айтганлар.
Оиша онамиз розияллоҳу анҳонинг жуда ҳам етимпарвар зот бўлганликлари маълум. У киши бу серташвиш ишни фақат Аллоҳ таолонинг розилиги учун қилар эдилар.
Имом Шофеъий Қосим розияллоҳу анҳудан ривоят қиладилар:
«Оиша менга ва икки етим укамга валийлик қилар эди. У киши бизнинг молларимиздан закот чиқарар эди».
Оиша онамиздек улуғ зот етимларнинг молидан закот чиқарган бўлсалар, демак бу ишни билиб қилган бўладилар. У кишига ўхшаш кишилар бундай ишларда ўзларича тасарруф қилмайдилар. Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васалламдан эшитган ёки кўрган бўладилар.
Бу ишларнинг ҳаммаси Оиша онамиз розияллоҳу анҳонинг доимо савоб ва шариатга мувофиқ иш қилиш пайида бўлганликларини кўрсатади.