Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ториқ ибн Шиҳобдан ривоят қилинади:
“Бир яҳудий ҳазрати Умар розияллоҳу анҳудан сўради:
“Қуръонда: “Жаннатнинг кенглиги осмонлар ва ер баробарида...” (Оли Имрон, 133-оят) дейилган. Хўш, айтинг-чи, унда дўзах қаерда?
Умар розияллоҳу анҳу саҳобаларга:
– Бу одамнинг саволига жавоб беринг, – дедилар. Бироқ ҳеч кимдан жавоб чиқмади. Шунда Умар розияллоҳу анҳу яҳудийдан:
– Ҳар куни кўриб турганингдек, кечқурун ҳамма ер зимистонга бурканади. Айт-чи, тун чўкканида кундуз қаерда бўлади? – деб сўрадилар.
Яҳудий:
– Аллоҳ хоҳлаган жойда.
– Ундай бўлса, дўзах ҳам Аллоҳ таоло хоҳлаган жойдадир.
Иттифоқо яҳудий ҳаяжонини яширолмай:
– Эй мўминлар амири! Аллоҳ таолога қасамки, Аллоҳ нозил қилган китобда (Таврот) ҳам худди сен айтганингдек ёзилган, – деди”.
“Қалбимизнинг нури” китобидан