Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу сажда қила туриб, зино, ўғрилик, куфр келтириш ва бошқа гуноҳи кабиралардан паноҳ сўрардилар. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудек буюк зотнинг ўта тақводор ва парҳезкор эканликларидан хабардор бўлганлар бу ҳолатдан ажабланиб, ул зотга: “Шу гуноҳларни қилиб қўяман, деб ўйлайсизми?” дейишди. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу: “Модомики иблис тирик экан, ўзимга ишонмайман. Қалбларни бурувчи Зот хоҳлаган томонга бура олади”, деб жавоб қилибдилар.
Ажалим чопқир отдан ҳам яқинроқ
Абу Мусо Ашъарий розияллоҳу анҳу вафотларидан олдин ибодатга қаттиқ бел боғладилар. У кишига: “Ўзингизни бунча қийнамасангиз?”, дейишди. Абу Мусо Ашъарий розияллоҳу анҳу: “Чопқир от маррага яқинлашганида бор кучини сарфлаб югуради, менинг ажалим эса ундан ҳам яқинроқ”, деб жавоб бердилар.
“Солиҳлар гулшани” китобидан