Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
* * *
20. Жобир ибн Самура розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг оғизлари кенг, кўзлари каттароқ ва товонларининг гўшти оз эди».
Муслим ривоят қилган.
* * *
21. Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг сочлари қулоқларининг ярмигача тушиб турарди».
Муслим ривоят қилган.
* * *
22. Абдуллоҳ ибн Шиххийр розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига бордим. У зот намоз ўқиётган эканлар. Кўксиларидаги йиғидан худди қайнаётган қозоннинг овозига ўхшаш овоз чиқиб турар эди».
Абу Довуд, Насоий, Ибн Хузайма, Ибн Ҳиббон ва Ҳоким ривоят қилишган.
* * *
23. Умму Ҳонеъ розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Маккага келдилар. У зотнинг сочлари тўрт ўрим эди».
Абу Довуд ва Термизий ривоят қилишган.
* * *
24. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам гапни сизларга ўхшаб шошилиб гапирмас эдилар, аксинча у зот бўлиб-бўлиб гапирар эдилар. Олдиларида ўтирган одам ёдлаб олар эди».
Бухорий, Муслим ва Термизий ривоят қилишган.
* * *
25. Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам тушунарли бўлиши учун сўзни уч марта такрорлар эдилар».
Термизий ва Ҳоким ривоят қилишган.
* * *
26. Оиша розияллоҳу анҳодан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам гапни шундай (дона-дона) гапирар эдиларки, агар сановчи санаса, санаб улгурарди».
Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.
* * *
27. Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Эй Аллоҳнинг Расули! Бизга ҳазил-мутойиба қиляпсизми?» дейишди. «(Лекин) мен фақат ҳақни айтаман», дедилар».
Термизий ривоят қилган.
* * *
28. Абдуллоҳ ибн Ҳорис ибн Жазъи розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан кўра кўпроқ табассум қиладиган бирор кишини кўрмадим».
Термизий ривоят қилган.
Бошқа ривоятда: «Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг кулгилари фақат табассумдан иборат эди», дейилган.
Термизий ривоят қилган.
* * *
29. Жарир ибн Абдуллоҳ розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Мусулмон бўлганимдан кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам мендан сира ўзларини тўсмадилар ва қачон кўрсалар, табассум қилар эдилар».
Бухорий, Муслим ва Термизий ривоят қилишган.
* * *
30. Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам одамларнинг энг хулқи гўзали эдилар. Менинг укам бор эди. Уни Абу Умайр дейиларди. Кўкракдан ажратилган эди деб ҳисоблайман. У зот қачон келсалар: «Эй Абу Умайр, нима қилди нуғайр?!» дердилар. Буни у ўйнаб юрган нағр қуши сабабли айтардилар. Гоҳида уйимизда турганларида намоз ўқимоқчи бўлардилар. Остларига солинган нарсани супуриб, сув сепилар ва у зот турсалар, биз ортларида турардик ва бизга намозга ўтар эдилар».
Бухорий ва Муслим ривоят қилишган.
* * *
31. Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Бир киши Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳузурларига келиб: «Эй Аллоҳнинг Расули, мени уловга миндиринг», деди. «Сени урғочи туянинг боласига миндирамиз», дедилар. «Урғочи туянинг боласини нима қиламан?» деди у. Шунда Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Туяларни урғочи туялар туғади-ку!» дедилар».
Абу Довуд ва Термизий ривоят қилишган.
«Оламларга раҳмат пайғамбар» китобидан