Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
128
Энди кўнгил берганида, қолдиларку ўксиб яна,
Ўйлайдилар бу дунёда, қолдиммикан ёлғиз яна,
Йўқ! Аслида Парвардигор, сабр дарсин ўтар яна,
Суянчиқлар барисини, саккиз ёшда олди АЛЛОҲ.
129
Барча гўдак ушбу ёшда, эркатойлар юрар бошда,
Ўйин кулгуфароғатда, еганлари тотли ошда,
Ёш халоскор минг азобда, бўзлаб юрар тоғу тошда,
Суйганидан бошқасига, бундай азоб бермас АЛЛОҲ.
130
Отаси йўқ онаси йўқ, борай деса бошпана йўқ,
Ҳомийси йўқ волийси йўқ, олай деса мероси йўқ,
Кўрпасийўқ болиши йўқ, ётай деса айвони йўқ,
Бу ҳаётда бор машаққат, ҳаммасини берди АЛЛОҲ.
131
Оқилларга ибрат бор, Набийнинг (С.А.В) ҳаётида,
Бизда ғам йўқ ул Зотда, вақо йўқ бисотида,
Ёлғон дунё йиғдик биз, керакдан зиётида,
Зийнат қилиб дунёни, имтихон қилар АЛЛОҲ.
132
Йиғлаб қолди ёш халоскор, абу Толиб қўл остида,
Барча хайрон ёш болани, алам қайғулар бостида,
Тарихда йўқ бул мусибат, ҳақиқатларни ростида,
Мусибатлар билан ўраб, ҳаётга ўргатар АЛЛОҲ.
133
Абу Толиб қалби жўшиб, набирага, меҳр солди,
Али, Жаъфар, Ақийлдан ҳам, набирани яқин олди,
Қайга борса ёнларида, ёдгорим деб олиб қолди,
Фарзандидан зиёд меҳр, солиб қўйди дилга АЛЛОҲ.
134
Бошлар яна янги ҳаёт, кўникмоқга фурсат керак,
Олдинда кўп синов яна, уммат учун нусрат керак,
Нусрат келар уммат учун, бунга буюк журъат керак,
Бу журъатни қуллар ичра, ёш етимда кўрди АЛЛОҲ.
135
Аста секин кўникдилар, бобосига ўргандилар,
Кўрмай қолса бир лаҳзага, мунгли холда ўртандилар,
Бу ҳаётда неки бўлса , борзаҳматни кўргандилар,
Бу заҳматни барисини, охир ҳикмат қилар АЛЛОҲ.
136
Ажраб турар болаларда, нурли юзда ширин сўзда,
Қилиқлари ҳам ёқимли, шижоатлар чақнар кўзда,
Боболари хузурида, ғам қайғуни кўрмас ўзда,
Шодлик ила қайғуни ҳам, навбат билан берар АЛЛОҲ.
Жиззах шаҳар “ИМОМ БУХОРИЙ”
Жомеъ масжиди, имом ноиби
Ҳалилов Умиджон Абдуҳаким хожи ўғли