Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳожи ёки умра қилувчи ватанига яқин қолганда ушбу дуони ўқийди:
«Бисмиллаҳ, ааибуна, тааибуна, обидуна, лироббинаа ҳамидуна, содақаллоҳу ваъдаҳу ва насора аҳдаҳу ва ҳазамал аҳзааба ваҳдаҳу».
Маъноси: Аллоҳ номи ила сафардан қайтмоқдамиз. Бизлар қайтувчилармиз, тавба қилувчилармиз, ибодат қилувчилармиз, Роббимизга ҳамд айтгувчилармиз. Аллоҳ Ўз ваъдасини рўёбга чиқарди, бандасига нусрат берди. Кофирларни ёлғиз Ўзи мағлуб қилди.
Ҳaждaн yйгa қaйтиб кeлингaндa:
«Aллoҳу aкбap кaбиpo! Aллoҳy aкбap кaбиpo, Aллoҳy aкбap кабиро! Аъибyнa, таъибyнa, ъaбидyнa, caжидунa, лиpoббина ҳамидуна» дeгaн дyo ўқилaди.
Ҳожилар ватанларига қайтиб келганларидан кейин зиёратчилар улар билан салом-алик қилиб, қўл бериб кўришиб, улардан ўзларининг ҳақларига дуо оладилар. Чунки ҳожиларнинг қилган дуолари мақбулдир.
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Эй Аллоҳим! Ҳаж қилгувчини ҳам, у ҳаққига истиғфор айтган кишини ҳам мағфират қилгин», дедилар»
Байҳақий ривоят қилган.
Ҳожиларни сафарга жўнатаётган пайтда издиҳом ташкил қилиш ёки қандайдир базм-зиёфатлар уюштириш ман қилинган-қайтарилган ишлардандир.
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф
(Мўминнинг умр сафари китобидан)