Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Мадинаи Мунавваранинг бир йўлида, Набий солаллоҳу алайҳи васаллам Умму Маъбаднинг чодири ёнидан ўтдилар. Унинг чодирининг бир ёнида сут бермайдиган эчки боғлаб қўйилган эди. Набий солаллоҳу алайҳи васаллам сут соғишга ҳаракат қилиб кўришга ижозат ўрадилар.
ва унинг елинини қўллари билан силадилар. Эчкининг елини сутга шунчалар тўлдики, ундан Набий солаллоҳу алайҳи васаллам ва барча саҳобалар розияллоҳу анҳум ичдилар. Шундан сўнг сафарда давом этдилар.
Умму Маъбаднинг эри келиб, бўлган воқеани эшитди ва “Аллоҳга қасамчи, Бу Маккадаги диндор кишининг худди ўзи!” – деб ҳайқирди.
Шундан сўнг, улар иккиси Мадинаи Мунавварага ҳижрат қилиб Исломни қабул қилдилар.
Таржима