Овқат еб бўлгандан кейин айтиладиган зикрлар
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Абу Умома розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дастурхон йиғиштириб олингач
الحَمْدُ للهِ كَثِيْرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيْهِ غَيْرَ مَكْفِيٍّ وَلاَ مُوَدَّعٍ وَلاَ مُسْتَغْنًى عَنْهُ رَبَّنَا
«Алҳамду лиллаҳи касирон тоййибан мубарокан фийҳи ғойро макфиййин вала муваддаъин вала мустағнан ъанҳу роббана», дер эдилар.
Маъноси: «Аллоҳга беадад пок, муборак ҳамд бўлсинки, Ундан ўзга кифоячи йўқ. У тарк қилинган ҳам эмас. Ундан беҳожат ҳам бўлинмас».
Имом Бухорий ва Муслим ривоятлари.
Бошқа бир ривоятда айтилишича, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам овқат еб бўлгандан кейин дастурхон йиғиштирилгач
الحَمدُ للهِ الَّذِي كَفَانَا وَأَرْوَانَا غَيْرَ مَكْفِيٍّ وَلاَ مَكْفُورٍ
«Алҳамду лиллаҳиллазий кафана ва арвана ғойро макфиййин вала макфурин», дердилар. (Маъноси: «Бизга кифоячи бўлган ва бизни қондирган, Ундан ўзга кифоячи йўқ ва инкор ҳам қилинмаган Аллоҳга ҳамд бўлсин».
Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Албатта Аллоҳ таоло бандаларидан рози бўлади, агар улар бирор таом еб, ҳамд айтишса ва бирор ичимлик ичиб, ҳамд айтишса», дедилар».
Имом Муслим ривояти.
Имом Нававийнинг «Ал-Азкор» китобидан
Таржимон Анвар Аҳмад
Ўзбекистон Республикаси Дин ишлари бўйича қўмитанинг 2290-рақамли хулосаси асосида тайёрланган.
© islom.uz 2003-2025.
Барча ҳуқуқлар ҳимояланган. Сайтдан маълумот олинганда манба кўрсатилиши шарт.
Email: admin@islom.uz
Telegram: @portalislomuzadmin_bot
Ўзбекистон, Тошкент, 100185
Сўгалли ота кўчаси, 5-уй
