Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
عَنْ صَالِحِ بْنِ دِرْهَمٍ رَضِي اللهُ عَنْهُ قَالَ: انْطَلَقْنَا حَاجِّينَ فَقَابَلَنَا رَجُلٌ فَقَالَ: إِلَى جَنْبِكُمْ قَرْيَةٌ يُقَالُ لَهَا: الْأُبُلَّةُ؟ قُلْنَا: نَعَمْ، قَالَ: مَنْ يَضْمَنُ لِي مِنْكُمْ أَنْ يُصَلِّيَ لِي فِي مَسْجِدِ الْعَشَّارِ رَكْعَتَيْنِ أَوْ أَرْبَعًا وَيَقُولَ: هَذِهِ لِأَبِي هُرَيْرَةَ، فَإِنِّي سَمِعْتُ خَلِيلِي أَبَا الْقَاسِمِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «إِنَّ اللهَ يَبْعَثُ مِنْ مَسْجِدِ الْعَشَّارِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ شُهَدَاءَ لَا يَقُومُ مَعَ شُهَدَاءِ بَدْرٍ غَيْرُهُمْ». رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ.
Солиҳ ибн Дирҳам розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Ҳажга жўнаб кетдик. Йўлда олдимиздан бир киши чиқиб, «Сизларга яқин жойда Убулла деган қишлоқ борми?» деди. «Ҳа», дедик. У шундай деди: «Ким менга «Ашшор» масжидида икки ёки тўрт ракъат намоз ўқиб, «Мана шу Абу Ҳурайра учун», дейишга кафолат беради? Мен халилим Абул Қосим соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Қиёмат куни Аллоҳ Ашшор масжидидан шундай шаҳидларни қайта тирилтирадики, улардан бошқа ҳеч ким Бадр шаҳидлари билан бирга бўлмайди», деганларини эшитганман».
Абу Довуд ривоят қилган.
Шарҳ: Мана шу ривоятдан баъзи ибодатларнинг, солиҳ амалларнинг савобини бошқаларга бағишлаш жоизлиги келиб чиқади.
«Фитналар ва Қиёмат аломатлари» китобидан