Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳар кўнгил кўшкининг гулзори бордир,
Ҳар кўнгил боғининг хумори бордир.
Гар қайтиб кўрмасанг ўкинма сира,
Жаннат жамолида такрори бордир.
* * *
Соғларнинг ҳар сўзи хониш бўлади,
Бетобнинг боласи болиш бўлади,
Дард берган шифосин ўзи бермаса,
Юмуши болага нолиш бўлади.
* * *
Тошни тарошлаган тошга тил берар,
Тош ҳам тош қалбларга кейин дил берар.
Инсон ўз ишига ўзи маҳлиё,
Тошнинг пойин ўпиб, унга гул берар.
* * *
Итни занжирлаган итбоқар эмас,
Гар итни хуш кўрса бит боқар эмас.
Ўзгани измида юрган бу одам,
Қорнини ўйлайди, қадрини эмас.
* * *
Шогирд садоқати – устоз саодати,
Тилнинг тиловати – дилнинг ибодати,
Ўзингга аёнин – Ўзидан сўраб кўр,
Тангри бандам деса, кўпдир каромати.
* * *
Отган тонг остингга арғумоқ берсин,
Ботган кун бахт ёққан бир чироқ берсин.
Тилагинг туморинг бўлсин доимо,
Ҳар кунинг ўзингга бир сабоқ берсин.
* * *
Чиройи чироқ ёққан уйларга киргим келар,
Муҳаббат мезбон бўлган тўйларга киргим келар.
Шоирман, аё дўстлар, ҳақ сўзга жонин тиккан,
Эзгулик оловида кул бўлиб куйгим келар.
Ўзбекистон халқ шоири Маҳмуд Тоир
«Ҳилол» журналининг 8(53) сонидан